Slaga som Svein serverte meg var drepande!
Dei gjentagande støtane var så utenkeleg
kvalmande at eg sank sammen og urinerte
utstanseleg mens eg skreiv "lampeslukar"
på asfalten. Ullplagga som eg hadde tatt
med heimefrå var ikkje av det vanlege slaget
og tok ikkje fyr når kvalpane beit i den.
Eg spytta pai og slo i skjermane på bilane
når dei passerte. Mannen med eggkartongane
greip etter kjønnet mitt, men eg greide
å halde han unna. Etter fire-fem omgangar
med tunge spark mot nakken gav han etter og
åt alle dei vassne plommane som eg stjal
frå den siste av bilane.